RFID verbetert het digitale managementniveau van de veehouderij en biedt meer bescherming voor mensen en

Op 3 augustus 2018 werd in Shenyang het eerste binnenlandse geval van Afrikaanse varkenspest vastgesteld. Vervolgens brak de Afrikaanse varkenspest snel uit in verschillende provincies en steden in het hele land,

die een enorme impact had op de veredelingsindustrie en de consumentenmarkt, en ernstige schade toebracht aan de sociale productie en het leven.

Voordat de Afrikaanse varkenspest formeel in China werd geïntroduceerd, had het zich zelfs wild verspreid in Eurazië en heeft het lange tijd boeren en de vee-industrie geteisterd.

Dit komt vooral omdat Afrikaanse varkenspest erg besmettelijk is en het sterftecijfer zelfs 100% is, dus het is erg moeilijk om ermee om te gaan.

Volgens verwante studies zijn er drie belangrijke manieren voor de verspreiding van Afrikaanse varkenspest. Een daarvan is de overdracht van levende varkens tussen regio's, de tweede is het voeren van varkens met restjes uit de keuken,

en de derde is de verspreiding van het virus door mensen en voertuigen. Het is duidelijk dat er veel manieren zijn om Afrikaanse varkenspest te verspreiden, en het werk van de preventie en bestrijding van epidemieën is erg moeilijk.

In de afgelopen jaren zijn er nog steeds verschillende vee- en pluimveeziekten voorgekomen, zoals Afrikaanse varkenspest, vogelgriep, gekkekoeienziekte en mond- en klauwzeer,

die grote uitdagingen met zich meebracht voor de voedselveiligheid. In het licht van frequente problemen met de voedselveiligheid is de behoefte aan traceerbaarheid van voedsel geleidelijk een rigide eis geworden,

die steeds belangrijker is geworden voor het verbeteren van de gezondheid van de bewoners.

China heeft een enorm grondgebied en een grote bevolking. Vee zoals varkens, runderen en schapen verplaatsen zich vaak tussen meerdere provincies en steden.

Schapen die in Binnen-Mongolië zijn grootgebracht, zullen bijvoorbeeld waarschijnlijk naar alle delen van het land worden verscheept. Aangezien de schapen van Binnen-Mongolië op de markt in Peking niet zijn uitgerust met oormerken,

het is onmogelijk om hun geboorte, immuniteit en andere informatie te traceren. Wil het traceerbaarheidssysteem dus echt effectief zijn, dan moet het gebaseerd zijn op een alomvattende lay-out.

In 2006 werd het National Animal Identification and Disease Traceability System formeel goedgekeurd door de Development and Reform Commission,

en 18,19 miljoen yuan werd geïnvesteerd om een ​​centrale database op te zetten. Het hele systeem omvat het dragen van oormerken, het invoeren van informatie, het registreren van bestanden,

informatienetwerk systeemconstructie, enz., om echt te realiseren dat dierinformatie kan worden opgevraagd en de bron kan worden getraceerd.

Met de voortdurende verbetering van het niveau van wetenschap en technologie en de behoeften van marktontwikkeling,

de veehouderij blijft zich ontwikkelen in de richting van technologie, schaalgrootte en efficiënt beheer. In dit proces,

de prestatievoordelen van RFID-technologie in het beheer van de veehouderij zijn steeds prominenter geworden.

Bij de geboorte draagt ​​het vee RFID-oormerken en de uitgelezen informatie wordt rechtstreeks verbonden met het RFID-systeem via de RFID-oormerklezer.

Door het gebruik van RFID-technologie wordt het vermogen van het datasysteem om dieren te identificeren en te volgen aanzienlijk verbeterd en is het geschikt voor dieren in verschillende fokkerijen,

of ze nu intensief worden grootgebracht of verspreid.

Van traditioneel beheer van veehouderijen tot beheer van RFID-technologie, digitale methoden hebben de manier van veehouderij sterk veranderd.

Met behulp van RFID-gegevensverzamelingsmogelijkheden kunnen veehouderijen de soorten, epidemieën en aantallen dieren tijdig begrijpen,

wat de beheersefficiëntie aanzienlijk verbetert en de overlevingskans van dieren verbetert. Daarom is het gewaardeerd door de boerderijen.

Naast RFID-technologie proberen sommige bedrijven zelfs QR-codes te gebruiken om veehouderijen te beheren.

De praktijk leert uiteindelijk echter dat RFID-technologie een breder toepassingsperspectief heeft dan QR-codes. Wat de veehouderij betreft,

hoewel de toepassingskosten van QR-codes laag zijn, zijn de nadelen ook zeer duidelijk.

Allereerst wordt vanuit de bedieningsmethode de tweedimensionale code optisch uitgelezen, die sterk wordt beïnvloed door licht.

Het is noodzakelijk om positief of negatief invullicht te gebruiken wanneer het zonlicht onvoldoende is of het licht te sterk is. De eigenlijke bediening is erg lastig.

Ten tweede wordt het lezen van de QR-code sterk beïnvloed door de afstand en kan het alleen de afstand binnen 15-20 cm identificeren. Voor het vee dat normaal gesproken actief is,

dit is een onoverkomelijk gebrek. De varkensoren worden immers gebruikt voor identificatie. De moeilijkheid is niet klein.

Ten vierde, wanneer een tweedimensionale code voor het lezen wordt gebruikt, is het ook vereist dat de hoek tussen het leesapparaat en het oormerk verticaal is,

en het mag niet te veel worden gekanteld, anders kan geen normale aflezing worden bereikt.

Ten vijfde is er het probleem van slijtage. Bij de langdurige activiteiten van vee is het gebruikelijk dat oormerken besmet of gedragen worden.

Voor tweedimensionale codes kan dit er gemakkelijk toe leiden dat de informatie onleesbaar wordt.

In het verleden gebruikten RFID-oormerken voor dieren meestal laagfrequente 134,2 kHz, wat voornamelijk overeenkwam met geïmplanteerde chips en elektronische oormerken die worden gebruikt in veehouderijbeheer,

inclusief glasbuischips, ossenstaartlabels, externe oormerken, enzovoort. Laagfrequente RFID-oormerken hebben een hoge leesnauwkeurigheid,

een-op-een lezen en sterk anti-interferentie vermogen, en worden veel gebruikt in de buitenlandse veeteelt.

Naast laagfrequent is de toepassing van UHF RFID-oormerken de afgelopen jaren ook toegenomen.

UHF RFID heeft een lange leesafstand en kan meerdere doelen tegelijk lezen. Maar vergeleken met de lage frequentie,

zijn anti-interferentie vermogen is slecht en het percentage verkeerde lezing is hoog. Daarom moeten specifieke frequentiebanden en oplossingen worden geselecteerd op basis van specifieke scenariovereisten.

Vanuit het perspectief van de gehele markt zijn de voordelen van de toepassing van RFID in de veehouderij legio. Voor veehouderijen,

het kan voordelen opleveren op het gebied van het voorkomen van dierziekten, het waarborgen van een veilige productie en het verbeteren van de efficiëntie van het beheer van de veehouderij.

Voor de samenleving ligt het grootste voordeel van RFID echter in de bescherming van het levensonderhoud van mensen.

Neem als voorbeeld varkensvlees. Het RFID-oormerk van een varken wordt levenslang gedragen. Door dit RFID-oormerk,

het is terug te voeren tot de hele keten van supermarkten waar het varken uit de veehouderij, de verkrijgingsboerderij, de slachterij en de varkensvleesverkoop komt.

Als het wordt verkocht aan een verkoper die gekookt voedsel verwerkt, zullen er ook records zijn. Met de identificatiefunctie van RFID-oormerken,

een reeks deelnemers die ziek en dood varkensvlees verkopen, kan worden bestreden, de veiligheid van binnenlandse dierlijke producten kan worden gecontroleerd en de mensen kunnen gezond varkensvlees eten.